Echte leegte

Wanneer je koffie in een kopje giet, moet er daarvoor eerst leegte zijn geweest. Lucretius legt de link naar de idee: 'Als die er niet zou zijn, dan kon geen ding bewegen. Immers het vaste blijk van stoffelijkheid: blokkade, belemmering, zou zich voordoen op ieder ogenblik in alles; dan zou niets zich kunnen voortbewegen, omdat geen ding door plaats te maken kon beginnen.'

Dat begin duidt Lucretius aan met de term 'principium', begin, principe. Het wordt ook toegeschreven aan de idee, die een 'archè' is.

Hetzelfde geldt voor deze blog. Er moet leegte geweest zijn om plaats te maken voor deze woorden.

Je kunt hier heel lacherig over doen. Waar is die leegte dan? Ik zag alleen maar een omkaderd wit vlak!

Laten we plaats maken voor Lucretius. Uitgaande van wat hij schrijft moeten we opnieuw formuleren wat leegte is, de echte leegte. Plato heeft in zijn Timaios een interessante gooi gedaan met zijn 'chora'. Maar dan zitten we al voorbij de ideeën en voorbij de 'natuur der dingen'.

Voor het begin was er leegte, en als we beginnen valt die al niet meer te ontdekken. We moeten Lucretius dus op zijn woorden geloven, al gevangen in de deining van zijn metrum.

Of verstrikt in de gigantische investeringen in CERN.
Of zittend, op weg naar de opgave van het denken.