Respect is honoreren

Respect is ook een manier om iets te eren. Zo kun je je afschermen van iets, afstand nemen, waardoor de ideale voorwaarde voor respect is gecreëerd. Bescherming, want je weet dat het groter is dan jezelf.

Maar kijk eens, het gonst en het bonst. Alles waartegen je je had afgeschermd is nog steeds daar. Dat was nu precies de reden dat je je afschermde. Je zou het voelen, als je je niet had afgeschermd, de emoties, de stilte, de driften, wat de filosofen nog zo kort geleden opnieuw optuigden onder die naam 'het sublieme'.

Van Seneca kennen we de hellend vlak-doctrine. Geef een centimeter toe aan je emoties, en de wig is gedreven. Je emoties nemen het over, en nergens blijf je dan. Soms lijkt het of onze leermeester je wil duidelijk maken dat het allemaal weinig voorstelt. Ja, dan hoef je je ook niet af te schermen. Het stelt dus wel iets voor, en wat.

Daar sta je dan, of je nu burgemeester bent of bevlogen politicus van welke stroming dan ook (socialist, liberaal, fascist). Ze steken vuurwerk af, ze steken hun scooters in de fik, ze plunderen de Jumbo plus. Je schermt je af, je onderneemt tegenacties. Uiteraard, want zo ben je opgevoed, heb je respect, zelfs voor deze foute gozers.

Pas op straat zie je dat het iets voorstelt. Het bedreigt je, het is onredelijk, het zoekt de sensatie. Het stelt iets voor, maar wat? Had het maar een programma, een eis, was het maar protest. Dit kan niets met ons te maken hebben, wij zijn precies de lijn waar wij aan deze kant staan. Grotendeels, humanisten die we zijn.

De plunderbende, de hamsteraar, het virus, ze gaan onder in dit schimmige geheel, dat op een bizarre manier ons schimmige geheel is. Wij weten het ook allemaal niet zo goed, en zo lang we het niet weten staat een deel van ons daar, een klein deel, aan die kant van de lijn. We schermen ons af tegen onszelf.

Laat me even doorrekenen. Als wij het zijn, daar aan die kant, al is het maar voor een klein stukje, dan moeten zij betalen voor onze muur. Let them pay that wall. Alle emoties lenen we van hen om die muur te bouwen en iedereen te laten geloven dat zij moeten betalen. Wij, dat zijn de mensen die krediet geven. Wij, dat zijn de mensen die debet geven.

Seneca wist er alles van, was hij niet de leermeester en adviseur van Nero?