Het is verleidelijk om een hond te zijn. Je wereld bestaat uit eten, je rondjes met je baas, je mand. Ergens heeft de hond er wellicht besef van dat hij geestelijk infuus is van zijn baas.
De baas hoeft daar weinig aan toe te voegen. Hij hoeft het alleen maar op te schrijven, in mensentaal, en vanuit zijn ervaring van mens. Je moet sprekendheid en simpelheid combineren. Daar zijn vooral Nederlanders goed in. Ze houden van het alledaagse, van korte zinnen.
Als je dit bij Kollaard leest, snap ik heel goed waarom iedereen dol op hem is, zo dol als op je eigen hond. Hoewel hij in Zweden woont, loopt hij aan de lijn van de Nederlandse literatuur, en die lijn kun je weer zien als geestelijk infuus.
Toch is er ook een andere factor nodig, namelijk de filosofie. Het beestje moet een naam hebben. Wat krijgen we door dat infuus toegediend? Vergeet niet dat Henk van Doorn IC-verpleegkundige is, hij weet het nodige van infuzen. En dankzij Nietzsche kan hij het benoemen, namelijk levenskracht.
En zo komen we dat woord levenskracht tegen als datgene wat wordt toegediend door de hond, en door de schrijver in literaire vorm. Bij levenskracht maakt het eigenlijk niet uit of het loopt door het dier of door de mens. De mens is eindelijk met zijn taal verzoend, hij zoent de taal. Met dat woord levenskracht.
Nietzsche kon nog zeggen dat de taal een leger metaforen is, munten die langzaam slijten. Ook Henk weet dat alles slijt. Maar je kunt je altijd vasthouden aan het moment waarop alles samenvalt, geluk, levenskracht en de taal waarin je alles samenbalt in het woord levenskracht.
Ik zou er het woord patiënt aan willen toevoegen, voorzichtig, om de zaak niet te verstoren. Niet meer dan een voorzichtige vraag. Kunnen we net als Schurk (zo heet de hond) ons oprollen in onze zwakte alsof het een mand is die ons beschermt tegen de gruwelijke wereld? Henk kan het, en wie het boek heeft gelezen weet waarop ik doel, de scène met Mia. (De ander wil niet worden gespoild.)
Als hond, patiënt en schrijver van minder poëtisch proza heb ik een extra voordeel. Ik steek mijn neus even buiten de mand, krijg een paar likejes en word verder met rust gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten