Kopiëren

Onze wereld groeit zo hard omdat er geen vijanden in nieuwe omgevingen bestaan. Je houdt het tegen, maar daarna treedt des te onvermijdelijker een tsunami-effect op. Echter, die nieuw gegroeide entiteit is extra weerloos tegen de vijand wanneer die er eenmaal is. Hevige groei roept dus hevige destructie op.

Je kunt deze wet bezien vanuit de anti-immuniteit. Er is iets in onszelf, of in het zelf, dat het tsunami-effect oproept en intensiveert. We verlangen naar instandhouding en groei, hebben daarvoor middelen nodig, en nieuwe doelen, en stellen ons daardoor bloot aan verhevigde destructies.

Is het nodig om voorzorgsmaatregelen te nemen (Charles Mann)? Ja, uiteraard, want wie kan intensieve destructie voor zijn rekening nemen? Maar wat zijn voorzorgsmaatregelen? Om efficiënt te zijn moeten ze kopieerbaar zijn en de vorm aannemen van gewoonten en middelen die ter plaatse al worden ingezet. Juist daardoor worden ze op een vergelijkbare manier blootgesteld aan besmetting als de zogenaamd natuurlijke middelen.

Misschien is het platonisme in essentie wel de ontdekking van deze destructieve kopieerwet en de hoop tegen beter weten in dat er iets bestaat dat nooit blootgesteld wordt aan deze mechanismen. Die hoop intensiveert leven en dood.