Het gaat gewoon door!

De slag tegen de metafysica is nooit gewonnen. Je kunt de metafysica wel omtoveren tot een 'Verwindung', maar je moet dat waarschijnlijk niet opvatten als een andere vorm van hetzelfde, of een terecht oordeel over de oude metafysica. Het is eerder de erkenning dat we de metafysica niet in de hand hebben.

En zo worden we nog steeds van alle kanten bestookt met adviezen over hoe we moeten leven, en krijgen we allerlei waarschuwingen over de weerbarstigheid van de werkelijkheid over ons uitgestort. Ja, ook, en zelfs vooral, van de filosofen. Zet er vier bij elkaar, zoals afgelopen vrijdagnacht met Wim Brands, en ze zeggen moeiteloos in 30 seconden waar liefde, geweld, het kwaad en de dood op neerkomen. Hoezo Verwindung? zou je bijna denken.

Ik ga in dit stukje niet veel verder dan de 30 seconden komen, en heb me weer eens met iets onmogelijks opgezadeld. Het is onmogelijk om de filosofie nog te ontmaskeren, want ze zet geen maskers meer op. Ik vrees dus dat de filosofie niets meer meer is dan een door elkaar blaten van pseudodiepzinnige adviezen en waarschuwingen.

Hoe moet je dat dan weer opvatten? Geen idee. Ik aarzel (en ben al blij dat er uberhaupt nog iemand aarzelt, als het moet wil ik dat wel zijn) tussen twee opties: gewoon kappen met die filosofie, of nog wel iets doen, maar dan op afstand. Misschien zit daar nog een teken van hoop: dat de meeste filosofie die ertoe doet zich op afstand houdt, uit schaamte en hoop.